Posts tonen met het label duurzaamheid. Alle posts tonen
Posts tonen met het label duurzaamheid. Alle posts tonen

woensdag 14 mei 2014

Wie bewaart wat? En vooral ook: waarom?

Het docententeam kijkt aandachtig naar een paar voorwerpen op tafel. Wat zijn het voor dingen en waar komen ze vandaan, vragen zij zich af. Onbewust zijn ze bezig met de eerste fase van de zogeheten geografische vierslag. Na waarnemen zullen – als het goed is - nog herkennen, verklaren en waarderen volgen. De voorwerpen hebben zo op het eerste oog geen overeenkomsten. Toch is er een verband. Aan alle teamleden is namelijk gevraagd iets mee te nemen wat absoluut niet weggegooid mag worden. Geleidelijk zal blijken waarom gekozen is voor juist díe ansichtkaart, of dát sieraad.

Erfgoed Brabant verzorgt dergelijke workshops voor schoolteams. Samen met Kunstbalie is deze erfgoedinstelling verantwoordelijk voor realisering van Cultuureducatie met Kwaliteit in de provincie Brabant, met uitzondering van de grote steden. Gezamenlijk begeleiden beide instellingen 88 scholen die ervoor hebben gekozen een kwaliteitsslag te maken op het gebied van cultuureducatie. Daartoe is onder meer De Cultuur Loper ontwikkeld. Vijf scholen kozen expliciet voor erfgoedonderwijs en kijken nu samen met de coaches van Erfgoed Brabant hoe dat in de komende jaren kan worden vormgegeven.

Tijdens het bestuderen van de voorwerpen door de docenten komen als vanzelf belangrijke aspecten aan de orde die kenmerkend zijn voor erfgoedonderwijs. Het gaat om sporen uit het verleden die nu belangrijk genoeg gevonden worden om te bewaren. Die sporen kunnen zichtbaar zijn - materieel - (vaak vertegenwoordigen zij een schoonheidswaarde, maar dat hoeft natuurlijk niet) of onzichtbaar oftewel immaterieel. Daarbij gaat het om verhalen, dialecten. Het docententeam merkt al doende dat via erfgoedlessen tal van schoolvakken aan de orde komen. Geschiedenis en aardrijkskunde liggen voor de hand. Maar je hebt taal nodig om de objecten goed te kunnen beschrijven en vervolgens uit te drukken wat ze voor jou betekenen, en ook de kunstvakken kunnen hierbij een belangrijke rol spelen.

Coach Dieuwertje de Nigtere is erg enthousiast over de mogelijkheden die Cultuureducatie met Kwaliteit biedt. 'Het is heel fijn dat we een paar jaar de tijd hebben. Zo kan iedere school eraan werken op de manier die er het beste bij past. Wanneer wij als coach voor het eerst bij een teambespreking komen, blijkt de ene keer dat de directie of icc'er het hele team al goed op de hoogte heeft gebracht. De andere keer weten de collega's nog van niks en moeten we uitleggen dat het niet moet worden gezien als 'iets wat er nog bij komt', maar als een kans om dingen die waarschijnlijk toch al gebeuren tot een samenhangend programma te brengen. Draagvlak kortom. Als je daarbij concrete voorbeelden geeft, wordt iedereen vaak al snel enthousiast. En wat ook goed is aan deze aanpak: het moet echt uit de scholen zelf voortkomen. Wij dringen niks op. Het is hún keuze. Hún programma'.

Ook vertelt zij, samen met Tera Uijtdewilligen, die Cultuureducatie met Kwaliteit vanuit Erfgoed Brabant coördineert, over de opbrengsten van het eerste jaar. Er verschijnt binnenkort een handleiding die beschikbaar is voor alle leerkrachten die met erfgoed aan de slag willen. Daarnaast is bijvoorbeeld basisschool De Torenschouw in Oosterhout zich weer heel bewust geworden van zijn eigen naam. Zij kijken uit op de toren, waar ze tot nu toe niks mee deden. Nu vormt de toren uitgangspunt voor diverse lessen. En de school die jaarlijks een oudhollandse spelletjesmiddag organiseerde wil daaraan volgend jaar meer inhoud koppelen. Leren en leuk kan namelijk heel goed samengaan. Toch?

Heeft u ook aansprekende voorbeelden van erfgoedonderwijs? Of heeft u juist wat inspiratie nodig van uw collega's? Ontmoet elkaar in de groep Cultuureducatie met Kwaliteit op LinkedIn.

Melissa de Vreede,
Sr. projectleider Cultuureducatie

dinsdag 17 december 2013

Cultuuronderwijs heeft toekomst!


Het was feest in Den Haag. Na meer dan een jaar van ambtelijk overleg over tekst en inhoud ligt er nu dan iets moois: het Bestuurlijk Kader Cultuur en Onderwijs. Het Kader is een intentieverklaring met als beleidsdoel langjarig op de verbetering van cultuuronderwijs in te zetten. De ondertekenaars waren Jet Bussemaker als minister van Cultuur, Sander Dekker als staatssecretaris van Onderwijs en de PO-Raad (vereniging van basisschoolbesturen). En zij waren niet alleen. Tal van gedeputeerden en wethouders van Onderwijs en Cultuur, van Groningen tot Maastricht trokken hun pen. Nooit eerder stonden portefeuillehouders van Cultuur én Onderwijs zo nadrukkelijk achter cultuuronderwijs om zo te laten zien dat rijk, provincies en gemeenten samen met scholen en culturele instellingen staan voor het cultuuronderwijs op onze basisscholen.

Opvallend trouwens dat het Bestuurlijk Kader niet meer spreekt over cultuureducatie maar over cultuuronderwijs, ‘onderwijs over en aan de hand van kunst en erfgoed’. Op de basisschool hebben we het dan over het leergebied ‘Kunstzinnige oriëntatie’ (beeldende vorming, muziek, dans, drama en erfgoedonderwijs). De term cultuuronderwijs in plaats van cultuureducatie benadrukt dat het gaat om regulier onderwijs dat in de wet verankerd is en niet om kortstondige ‘educaties’.

Enkele weken geleden schreef ik nog in mijn blog dat er voor cultuuronderwijs veel moet gebeuren en dat de looptijd van het programma Cultuureducatie met Kwaliteit wel erg kort is. Ook Michiel de Wit trekt in zijn blogs van 2 oktober en 6 november vergelijkbare conclusies.

Dus goed dat dit Bestuurlijk Kader er nu is, dat het nu om de lange adem gaat én dat iedereen erachter is gaan staan. Met de ondertekening voorzien alle portefeuillehouders goed cultuuronderwijs van een ‘stip op de horizon’. Het Kader spreekt immers van een duurzame inhoudelijke en financiële inzet tot ten minste 2023. Tien jaar dus om extra werk te maken van goed cultuuronderwijs voor alle kinderen in de basisschool.

En dan mag het feest beginnen. Zeker als provincies en gemeenten ervoor willen zorgen dat het geld gereserveerd blíjft voor cultuuronderwijs. Daar tekenen ze ook voor! Voor het maken van duurzame en concrete afspraken op lokaal niveau, afspraken over tijd, ruimte en middelen en over de inzet van door hen gesubsidieerde culturele instellingen voor cultuuronderwijs.

Dat zoveel portefeuillehouders Cultuur en Onderwijs de intentieverklaring ondertekenden staat schril tegenover de uitlatingen van de Volkskrant van vorige week vrijdag. Daar werd in het artikel ‘Wordt het nog wat met de kunstles’ weinig vertrouwen getoond in het nieuwe beleid voor cultuuronderwijs. Eveneens in de Volkskrant lazen wij een bemoedigende reactie van minister Bussemaker: er komt geen verplicht curriculum voor cultuureducatie maar een landelijk kader voor een leerlijn. Natuurlijk, we zijn er nog niet, maar we werken er wel aan en dat verdient meer krediet!

Aan u de vraag: 'Wordt het nog wat met de kunstles op de basisschool of moeten we nu na al die inspanningen de moed toch maar opgeven'? U kunt uw antwoord kwijt in het netwerk Cultuureducatie of de groep Cultuureducatie met Kwaliteit op LinkedIn.

Piet Hagenaars,
Senior Onderzoek LKCA

woensdag 20 november 2013

Rotjes en vuurwerk voor een Kwaliteitsagenda Cultuuronderwijs


November scoort hoog als het om cultuureducatiefeestjes gaat. In Groningen, Utrecht, Warmond en Maastricht gaat het programma Cultuureducatie met Kwaliteit van start en vast niet alleen daar. De aanpak is goed overdacht, afspraken met scholen zijn gemaakt en meewerkende culturele instellingen zijn passend ingezet: nu is het dan zover! Iedereen is aan de slag met de ontwikkeling en implementatie van leerlijnen, met professionalisering van leerkrachten en met duurzame samenwerking met lokale culturele instellingen.

Er zijn veel overeenkomsten tussen doelen en opzet van het programma Cultuureducatie met Kwaliteit en de Kwaliteitsagenda Primair Onderwijs. De kwaliteitsagenda is gericht op het taal- en rekenonderwijs – al sinds 2007 - en er is veel geld mee gemoeid. Doel van de agenda is te zorgen dat leerkrachten beter taal- en rekenonderwijs gaan geven zodat de taal- en rekenprestaties van kinderen verbeteren. Dit is van belang als we willen blijven meedoen in de mondiale kenniseconomie, iets wat ons uiteindelijk allemaal ten goede komt. In politiek jargon: ‘de kwaliteit van menselijk kapitaal leidt tot een hogere productiviteit en meer innovatie en uiteindelijk tot een hogere welvaart’.

En dan het programma Cultuureducatie met Kwaliteit. Dit programma is gericht op kunstbeoefening en brede vorming, voornamelijk gericht op het verwerven van vaardigheden die belangrijk zijn om persoonlijk en maatschappelijk beter te functioneren. Vaardigheden die vaak genoemd worden zijn kritisch denken, probleemoplossend vermogen, samenwerken, creativiteit, innovatie, flexibiliteit en aanpassingsvermogen. En deze zijn nodig, aldus de politiek, voor ‘de persoonlijke ontwikkeling en voor de creativiteit van onze samenleving als geheel’. Er wordt ingezet op leerlijnen, goed onderwijs en op leerkrachten die beter lesgeven zodat leerlingen zich meer ontwikkelen.

De looptijd van het landelijke programma Cultuureducatie met Kwaliteit is, vergeleken met die van de agenda voor taal en rekenen, kort - vier jaar - en de omvang van het budget is stukken kleiner. Gevolg: lang niet alle scholen kunnen meedoen. Dit terwijl we met cultuuronderwijs hetzelfde willen bereiken. Zelfs meer: een brede vorming van de leerling en een verrijking van onze kennissamenleving, zodat we mondiaal mee blijven tellen en onze kinderen ook welvaart kennen.

Dus als de strategische doelen en instrumenten voor taal, rekenen en cultuuronderwijs hetzelfde zijn, waarom dan ook niet voor cultuureducatie een langjarig traject en veel meer geld, zodat alle scholen en alle leerlingen mee kunnen doen? Mijn stelling deze week in de groep Cultuureducatie met Kwaliteit op LinkedIn: maak van het landelijk programma Cultuureducatie met Kwaliteit de Kwaliteitsagenda voor Cultuuronderwijs!

Piet Hagenaars,
Senior Onderzoek LKCA